Scherpdenkers met Erwin Olaf,
Maki Namekawa en Cello8ctet Amsterdam

Muziekgebouw Frits Philips, Eindhoven, 6 oktober 2017

Scherpdenkers over filmmuziek. Fotograaf en filmmaker Erwin Olaf legt uit wat filmmuziek moet doen, Cello8ctet Amsterdam en pianiste Maki Namekawa spelen filmmuziek van Philip Glass. Het raakvlak is minimal, Erwin Olaf maakt graag films met minimale beweging en Philip Glass' muziek is ook minimal en zeer filmisch.
Muziek kan verstilde beelden of trage scenes ontdoen van saaiheid, muziek kan de emotie van het verhaal aandikken, muziek kan scenes binden of een gelaagdheid versterken. Erwin Olaf laat fragmenten zien van onder andere Hotel en Rain Hope Greef. Als slotstuk van zijn verhaal laat hij het schetsontwerp zien voor de Nuit Blanche Paris 2016 met de titel l'Éveil, een 30-kanaals videoprojectie op de achtergevel van het Hotel de Ville van Parijs, met geleidelijk veranderende Joker Faces in de hoge raamopeningen en extreem langzaam bewegende lichamen in de onderste raamnissen. Dit op Philip Glass' coompositie Koyaanisqatsi.
Maki Namekawa en Cello8ctet Amsterdam spelen Suite uit The Hours I−II−III van Philip Glass uit 2002 in een bewerking van Michael Riesmann en Suite uit Dracula, de filmmuziek van de film Dracula, bestaande uit tien delen van Philip Glass uit 1999, eveneens in een bewerking van Michael Riesmann. De instrumentatie voor beide werken is goed gelukt. Piano en acht cello's zetten, dank zij Michael Riesmann, op overtuigende wijze hele orkestpartijen neer. De muziek pakt alles en iedereen. Andere bezettingen voor muziek van Philip Glass zijn niet meer nodig.
Het is een topavond met een ongekende energie!
Frank van de Loo